در سایه توسعه بي رويه کشاورزی در كشور و همزمان با کاهش منابع آب، ۳۷ هزار روستای کشور از سکنه تخلیه شده است و جمعیت شرق کشور در حال مهاجرت به سمت غرب ایران است.

اگر برنامه‌های توسعه‌ای کشور که هم اکنون در بازه‌های زمانی پنج ساله ارائه می‌گردند، به درستی و بر پایه‌ی پتانسیل‌های طبیعی و انسانی کشور، تدوین و اجرا گردند، روستاها جایگاه منحصر به فردی یافته به گونه‌ای که حذف آن‌ها، روند دستیابی کشور به توسعه در ابعاد مختلف را با چالش روبرو خواهد نمود.

مهاجرت امروزه پدیده‌ای است که در ایران به یک امر عادی تبدیل شده و بسیاری از کلان‌شهرها را با چالش مواجه کرده است.